ইতিহাসে কি কয়? অসমৰ খেল ধেমালি আৰু নিজস্বতা
খেল-ধেমালী অতি প্ৰাচীন কালৰ পৰাই শিক্ষা, বিনোদন আৰু শৰীৰ চৰ্চাৰ এক চলিত মাধ্যম হিচাপে বিবেচিত হৈ আহিছে। পৃথিৱীৰ বিভিন্ন দেশ, জাতি বা অঞ্চলৰ বিভিন্ন জন-গোষ্ঠীৰ মাজত বিভিন্ন ধৰণৰ স্বকীয় খেল-ধেমালী থকাৰ দৰে ভাৰতৰ পূৰ্ব প্ৰান্তৰ সীমামূৰীয়া ৰাজ্য অসমৰো কিছুমান নিজস্ব খেল-ধেমালী আছে।
প্ৰাচীন যুগৰ পিছত আহোম ৰাজবংশ প্ৰতিষ্ঠা হোৱাৰ সময়তে অসমত খেল-ধেমালীৰ মধ্য যুগ আৰম্ভ হোৱা বুলি ক’ব পাৰি। এই যুগত খেল- ধেমালীয়ে ৰজাঘৰীয়া পৃষ্ঠপোষকতা লাভ কৰিছিল। এই যুগৰ প্ৰধান খেলেবাৰ আছিল মল্ল যুঁজ, কুঁকুৰা যুঁজ, মহ যুঁজ, হাতী যুঁজ, শেন যুঁজ, ঘঁৰিয়াল যুঁজ, তৰোৱাল খেল, লাঠি খেল, কাঁড় খেল, নাওঁ খেল আদি। সাধাৰণতে বছৰেকত এবাৰ, দুবাৰ বা তিনিবাৰ ৰজাঘৰীয়া পৃষ্ঠপোষকতাত উক্ত খেলবোৰৰ প্ৰতিযোগিতা অনুষ্ঠিত হৈছিল। উক্ত খেলৰ প্ৰতিযোগিতা যে অসমত বহুল প্ৰচলন আছিল তাৰ হদিচ মাধৱ কন্দলী, শংকৰদেৱ, ৰাম স্বৰস্বতী আদি লেখকৰ লিখনিত পোৱা যায়। আহোমৰাজ ৰুদ্ৰ সিংহ আৰু ৰাজেশ্বৰ সিংহ অতিকৈ খেল-ধেমালী প্ৰিয় আছিল। ৰজাঘৰে খেল-ধেমালী উপভোগ কৰিবলৈ ৰংঘৰ সাজি উলিয়াইছিল। আহোম যুগৰ ৰংঘৰক ৰোমানসকলৰ Amphitheater আৰু আধুনিক যুগৰ Stadium ৰ লগত তুলনা কৰিব পাৰি।
আহোম ৰাজত্বৰ অন্ত পৰাৰ পিছত অসমত ইংৰাজ শাসন প্ৰৱৰ্তন হয় আৰু তেতিয়াৰ পৰাই অৰ্থাৎ 1826 চনৰ পিছৰ পৰা অসমৰ খেল-জগতৰ ইতিহাসত আধুনিক যুগ আৰম্ভ হয়। ইংৰাজসকলে অসমত কিছুমান বিদেশী খেল আমদানি কৰে। সেইেবাৰৰ ভিতৰত ফুটবল, ভলীবল, ক্ৰিকেট, হকী, গলফ, পলো, বিলিয়াৰ্ড আদি উল্লেখযোগ্য। ফলত অসমৰ ঐতিহ্য বহন কৰা পৰস্পৰাগত খেল-ধেমাবোৰে আগৰ মৰ্যদা হেৰুৱায়।
ইংৰাজসকলে ইংলেণ্ডৰ আৰ্হিত অসমতো খেল-ধেমালীৰ বাবে কিছুমান সংঘ বা ক্লাৱৰ জন্ম দিয়ে। তাত ইংৰাজসকলৰ আধিপত্য আছিল যদিও অসমীয়া ডেকাসকলকো সিহঁতে নতুন খেল-ধেমালীৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত কৰিব পাৰিছিল।ইংৰাজ আমোলত 1909 চনত স্কুল-টুৰ্ণামেন্ট আৰম্ভ হয়। 1904 চনত অসমৰ যোৰহাট নগৰীত প্ৰথম ‘শক্তি খেল’ আৰম্ভ হয়। 1940 চনত যোৰহাটত প্ৰথম সৰ্বভাৰতীয় খেল-ধেমালী পতা হয় আৰু ক্ৰমান্বয়ে অসমত আধুনিক খেল-ধেমালীৰ পৰিবেশ গঢ়ি উঠিবলৈ আৰম্ভ কৰে।
স্বাধীনোত্তৰ কালত অসমত খেল-ধেমালীৰ উন্নয়নৰ কাৰণে জাতীয় চৰকাৰে চকু দিবলৈ আৰম্ভ কৰে আৰু পঞ্চ-বাৰ্ষিক পৰিকল্পনাসমূহতো খেল-ধেমালীৰ বােব বাজেট ধাৰ্য কৰিবলৈ লয়। সেইমতে অসমত “জাতীয় ক্ৰীড়া পৰিষদ” গঠন কৰা হয়। তেতিয়াৰ পৰাই অসম খেল-ধেমালীৰ দিশত প্ৰতিযোগিতামূখী হয় আৰু বিভিন্ন আন্তঃৰাজ্যিক আৰু সৰ্বভাৰতীয় প্ৰতিযোগিতাত অসমে অংশ গ্ৰহণ কৰা আৰম্ভ কৰে। গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ে 1949 চনত আন্ত:বিশ্ববিদ্যালয় ফুটবল প্ৰতিযোগিতাত অংশ গ্ৰহণ কৰি চেম্পিয়ন হয় আৰু উক্ত বিশ্ববিদ্যালয়ে সৰ্বভাৰতীয় আন্ত:বিশ্ববিদ্যালয় ফুটবল প্ৰতিযোগিতাত ফাইনেল খেলাৰ যোগ্যতা অৰ্জ্জ্বন কৰে। অসমৰ ফুটবল খেলৰ ইতিহাসত অসমৰ “মহাৰাণা ক্লাৱে” সৰ্বপ্ৰথমে অসমৰ বাহিৰলৈ খেলিবলৈ যায় আৰু ভাৰতীয় ফুটবল জগতত অসমক প্রতিষ্ঠা কৰে। 1940 চনত লণ্ডন অলিম্পিক খেলত অসমৰ শ্ৰী আওৱে যোগদান কৰে। একে বছৰতে তেওঁ কলিকতাৰ ‘মোহন বাগান ক্লাৱ’ৰ অধিনায়ক নিৰ্বাচিত হয়।1971 চনৰ বেংককত অনুষ্ঠিত হোৱা প্ৰাক-অলিম্পিক খেলত অসমৰ শ্ৰী চেতন বৰাই ভাৰতীয় দলৰ অন্তৰ্ভূক্ত হয়। বৰ্তমান অসমত অনুষ্ঠিত হোৱা ফুটবল প্ৰতিযোগিতাবোৰৰ ভিতৰত “গুৱাহাটীৰ লোকপ্ৰিয় বৰদলৈ ট্ৰফী” নগাঁৱৰ ‘স্বাধীনতা দিবস কাপ’, শিলচৰৰ ‘কেপ্তেইন গুপ্ত ট্ৰফী’ আদিয়েই প্ৰধান।
ফুটবল আৰু অন্যান্য আঞ্চলিক খেল-ধেমালীত অসমে সন্মান কঢ়িয়াবলৈ সক্ষম হ’লেও এথলেটিকচ, ভলীবল, হকী, ক্ৰিকেট আদি ক্ষেত্ৰত বিশেষ সফলতা দেখুৱাব পৰা নাই।
আজি কালি অসমত ক্ৰীয়াৰ পৰিবেশ গঢ়ি উঠিছে যদিও অসমত দক্ষ প্ৰশিক্ষকৰ অভাৱ। সেয়ে অসমত দক্ষ প্ৰশিক্ষকৰ আমদানি কৰি সৰ্বাধুনিক পদ্ধতিত প্ৰশিক্ষণৰ ব্যৱস্থা কৰিলে, লগতে চৰকাৰৰ পৰা উপযুক্ত পৰিমাণে বিত্তীয় সাহায্যৰ যোগান পালে অসমে সৰ্বভাৰতীয় আনকি আন্তৰ্জাতিক ক্ৰীড়া ক্ষেত্ৰত সুনাম অৰ্জন কৰিব পাৰিব বুলি আশা কৰিব পাৰি।
—ৰাব্বি মছৰুৰ
(সংগৃহীত)
(growhillsnet.com)
মন্তব্য কৰক